1. خانه
  2. /
  3. آمادگی
  4. /
  5. بیمارستان سیار در بلایا

بیمارستان سیار در بلایا

اشتراک گذاری:

ارائه الگو برای مکان‏یابی و برآورد تعداد بیمارستان سیّار  مورد نیاز در پاسخ به بلایا و فوریت‏ها  با رویکرد هیوریستیک

محقق: محمد جواد مرادیان

تیم هدایت کننده: علی اردلان، امیر نجاتی، علی درویش بلورانی، علی اکبری ساری             سال دفاع: 1396

خلاصه پژوهش: به خاطر افزایش ناگهانی مراجعه مصدومین به بیمارستان‏ها در بلایا، بعلاوه مختل شدن عملکرد این مراکز به دلیل آسیب‏های داخلی خود بیمارستان و همچنین قطع زیر ساخت ها، نیاز به افزایش ظرفیت بیمارستان‏ها بخصوص در بلایای بزرگ وجود دارد. یکی از راهکارهای موجود در دنیا اعزام بیمارستان سیّار به محل حادثه، می باشد. با توجه به هزینه‏بر بودن خرید و نگهداری این بیمارستان‎ها برآورد تعداد مورد نیاز بیمارستان سیّار  در کشور همراه با تعیین دانشگاه علوم پزشکی برای نگهداری آنها می تواند به سیاست‏گزاران کمک کند تا ضمن به حداقل رساندن هزینه های موجود، توانمندی نظام را برای پاسخ به بلایا در حد مطلوب نگه دارند. این مطالعه با روش ترکیبی و و رویکرد هیوریستیک انجام گردید. شاخص های بافت شهرها، تراکم جمعیت و ایمنی مراکز بهداشتی، جمعیت تحت پوشش، تعداد راه های اصلی، تعداد فرودگاه، دسترسی به خط راه آهن، و مرکز استان بودن بعنوان متغیرهای موثر بر مکان‌یابی انتخاب شدند. با توجه به اطلاعات موجود در کشور از بین 54 دانشگاه وارد شده در طرح، 19 دانشگاه بعنوان ترکیب بهینه برای نگهداری بیمارستان سیّار انتخاب شدند که شامل ارومیه، البرز، اهواز، بم، تهران بزرگ، رفسنجان، زابل، زاهدان، سبزوار، شاهرود، شیراز، قزوین، قم، کرمان، کرمانشاه، گیلان، لرستان، مازندران و مشهد هستند.

پیام مدیریتی: برای آمادگی نظام سلامت در حوادث و بلایا، با توجه به هزینه بر بودن خرید و نگهداری بیمارستان سیّار، در شرایط بهینه همه دانشگاه های علوم پزشکی کشور نیاز به خرید و نگهداری بیمارستان سیّار ندارند. بر اساس نتایج این پژوهش، می توان انتظار داشت که با تعداد  محدودی بیمارستان که در مکان های پیشنهاد شده نگهداری می شوند، پاسخ مناسب به نیاز به بیمارستان سیّار در بلایا را داشته باشیم. رویکرد هیوریستیک می تواند برای توزیع سایر تسهیلات از طرف وزارت بهداشت و مدیریت بهینه منابع در دانشگاه های علوم پزشکی، استفاده گردد.

سوال های مدیریتی:

  1. آیا ارزیابی خطر در سطح دانشگاه های علوم پزشکی بر اساس منابع و داده های موجود انجام می شود؟
  2. آیا از شواهد علمی برای استفاده از بیمارستان سیار استفاده می شود؟
  3. آیا مولفه هایی همانند شاخص های بافت شهرها، تراکم جمعیت و ایمنی مراکز بهداشتی، جمعیت تحت پوشش، تعداد راه های اصلی، تعداد فرودگاه، دسترسی به خط راه آهن، و مرکز استان بودن برای مکان یابی بیمارستان های سیار در نظر گرفته شده اند؟
  4. آیا رویکرد علمی مبتنی بر شواهد در خصوص تخصیص منابع در وزارت بهداشت وجود دارد؟
  5. آیا همه دانشگاه های علوم پزشکی کشور نیاز به بیمارستان سیار دارند؟
  6. با توجه به هزینه بر بودن خرید و نگهداری بیمارستان سیار، دانشگاه های در اولویتِ خرید و نگهداری بیماستان سیار کدامند؟

لینک دسترسی به خلاصه پایان نامه: https://beat.sums.ac.ir/article_44327_6c147c6d509760f51ad6caf38493c400.pdf

دسترسی به متن پایان نامه:  کتابخانه دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران

اطلاعات تماس moradianshiraz@gmail.com

لغات کلیدی: بیمارستان سیار، مکان یابی، هیورستیک، حوادث و بلایا، بحران

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

لطفاً این فیلد را پر کنید.
لطفاً این فیلد را پر کنید.
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
You need to agree with the terms to proceed

فهرست